Miętowy i książka prolog

No witajcie w kolorach mięty. Jak w tytule dziś miętowy kolor i prolog mojej książki. O książce poniżej a teraz troche szalonej mięty. ;) 

Prolog
Zaczynam pisać książke. Tytułu jescze nie mam, ale niedługo wymyśle. Narazie przeczytajcie prolog. 
***
Biegne bez opamiętania po łące. Są na niej tylko zwiędłe rośliny.Nurtuje mnie ciągły głos dochodzący zza wielkich drzew. Biegne niezważając na ból, powodowany przez ostre chwasty i kamienie. Jestem coraz bliżej. Już prawie słysze ten głuchy dźwięk. W oddali widać dzieci bawiące się nad strumykiem. Jestem u bram celu. Staje zmęczona biegiem, opuszczam wzrok ku ziemi. Dostrzegam napis na kamiennej tabliczce. Zaraz, coś jest nie tak. Już nie słychać głosu. Pusta cisza wzbudza moje obawy. Podnosze wzrok, widze kobiete i mężczyzne, który po chwili dokonuje krwawej zbrodni. 
Ja przyglądam się tylko z zaciekawieniem. Mężczyzna po chwili odchodzi z dziwnym uśmiechem na twarzy. Biegne by go zatrzymać. Chce go poznać. Zapytać kim ona była. Nie interesowało mnie  czemu ją zabił. Nie czułam lęku, bulu, ale... Po policzku spływa mi łza. Dlaczego płacze? Sama nie wiem. Nie ze smutku, żalu, strachu. 



I jak? 
Zostawiajcie +1. Pozdrawiam wszystkich swoich czytelników Lenka. :)